D N I    P O W S Z E D N I E

  6.30
  7.30
18.30 

N I E D Z I E L E
  8.00
  9.30 z udziałem młodzieży
11.00 z udziałem dzieci
12.00 suma parafialna
18.00 Msza Św. wieczorna              
21.00 Msza Św. tylko w okresie wakacji lipiec / sierpień

KANCELARIA PARAFIALNA
Poniedziałki i piątki w godz. 9.00 -10.00 i 16.00 - 18.00 oraz środy godz. 19.00 - 20.00

BIBLIOTEKA PARAFIALNA
Niedziela od 10.15 do 11.00 oraz w czwartek po wieczornej Mszy Św.

PORADNICTWO RODZINNE
Wtorek od godz. 18.00 (po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym)

Telefon do biura: (58) 557 93 51 

 

Adres:
Parafia Rzymskokatolicka pw. Chrystusa Odkupiciela, ul.Gdyńska 8
80-340 Gdańsk
tel. 58 557 9351 NIP 584-24-24-157

e-mail: odkupiciel@diecezjagdansk.pl admin: kaes@odkupiciel.net.pl

Numer konta:
41 1160 2202 0000 0000 7631 0451 BANK MILLENNIUM ul.Wały Jagiellońskie 26, 80-883 Gdańsk

13 października 2024

XXIV Dzień Papieski

List KEP na obchody XXIV Dnia Papieskiego

Był pierwszym od 455 lat papieżem niepochodzącym z Włoch, a także najmłodszym od półtora wieku - miał 58 lat. Został wybrany w ósmym głosowaniu, większością 99 głosów spośród 111 uczestników konklawe.

 “Św. Jan Paweł II. Ewangelia starości i cierpienia” – pod takim hasłem 13 października 2024 r. w Polsce i środowiskach polonijnych na całym świecie obchodzony będzie XXIV Dzień Papieski. Tematy starości i cierpienia Fundacja podejmuje po raz pierwszy podczas Dnia Papieskiego, są one jednak niezwykle ważne i aktualne.

 Już w niedzielę 6 października w kościołach w Polsce odczytany zostanie List Episkopatu Polski zapowiadający to wydarzenie. 12 października, na Zamku Królewskim w Warszawie odbędzie się Gala Nagród TOTUS TUUS 2024. Wydarzenie będzie transmitowane w TVP 2 o godz. 16:00.

 Nominacje do tegorocznej nagrody TOTUS TUUS w kategorii „Promocja godności człowieka” otrzymali: Lubelskie Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia, Stowarzyszenie Odra – Niemen, Fundacja Tęczowy Kocyk. W kategorii „Osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej”: Ludwika Ogorzelec, Wojciech Wencel, Maria Wollenberg-Kluza. Nominowani w kategorii „Propagowanie nauczania Świętego Jana Pawła II” to ks. Andrzej Dobrzyński, Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II, Zespół Szkół im. Jana Pawła II w Lublinie. Do nagrody „TOTUS TUUS medialny im. Bpa Jana Chrapka” nominowani zostali: Twórcy filmu „Tętno”, Portal Stacja7.pl oraz Studio Raban. Tradycyjnie zostanie przyznana także specjalna nagroda TOTUS TUUS.

 W niedzielę 13 października kard. Kazimierz Nycz o godz. 9:00 w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie odprawi Mszę św. w intencji darczyńców Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” (transmisja w Polsat News). W Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie o godz. 9:00 ks. bp Michał Janocha będzie przewodniczył Mszy Św. „radiowej” (Program I Polskiego Radia).   W Sanktuarium Świętego Jana Pawła II w Krakowie, o godz. 9:30 Mszę Św. będzie celebrował ks. abp Marek Jędraszewski, metropolita krakowski (transmisja w TVP 1 i TVP Polonia).

 W niedzielny wieczór o godz. 17:30 TVP 1 wyemituje Koncert Galowy XXIV Dnia Papieskiego pt. „Psalm dni naszych”. Wystąpią m.in. Krzysztof Antkowiak, Maciej Balcar, Siostry Melosik, Lidia Pospieszalska, Anna Szarmach, Olga Szomańska, Tomasz Szczepanik, Mateusz Ziółko oraz zespół absolwentów Fundacji – Tylko Ty. Więcej.. kliknij tutaj..

  Czy jeszcze pamiętamy słowa św. Jana Pawła II ?  

  • Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze Ziemi. Tej Ziemi!
  • Nie lękajcie się! Otwórzcie, szeroko otwórzcie drzwi Chrystusowi!”
  • „Nie wystarczy przekroczyć próg, trzeba iść w głąb
  • „Przyszłość zaczyna się Dzisiaj, nie Jutro”
  • „Nigdy nie jest tak, żeby Człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z Miłością
  • „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim Jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym Dzieli się z innymi”
  • „Ilu papieży od czasów świętego Piotra jeździło na nartach? Odpowiedź: jeden!
  • „Prawo do Życia nie jest tylko kwestią Światopoglądu, nie jest tylko prawem Religijnym, ale jest Prawem Człowieka
  • „Troska o Dziecko jest Pierwszym i Podstawowym sprawdzianem stosunku Człowieka do Człowieka
  • „Nie chciejcie Ojczyzny, która was nic nie kosztuje
  • „Starajmy się tak postępować i tak żyć, by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt nie czuł się Samotny, pozostawiony bez Opieki
  • „Nie ma Pokoju bez Sprawiedliwości, nie ma Sprawiedliwości bez Przebaczenia
  • „Historia uczy, że Demokracja bez Wartości łatwo się przemienia w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm
  • Każdy z Was młodzi Przyjaciele znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie może nie walczyć. Jakiś Obowiązek, powinność, od której nie może się uchylać. Nie może zdezerterować. Wreszcie jakiś porządek Prawd i Wartości, które trzeba utrzymać i obronić!”
  • Nie ma Wolności bez Solidarności! Dzisiaj wypada powiedzieć: nie ma Solidarności bez Miłości - więcej! - nie ma przyszłości Człowieka i Narodu”
  • Wypaczone pojęcia Wolności, rozumianej jako niczym nie ograniczona samowola, nadal zagrażają Demokracji i Wolnym Społeczeństwom
  • „Każde pokolenie powinno zdawać sobie sprawę, iż Wolność nie polega na tym, żeby robić, co nam się żywnie podoba, ale na Prawie do robienia tego, co Należy

 JAN PAWEŁ II – EWANGELIA STAROŚCI I CIERPIENIA

List pasterski Konferencji Episkopatu Polski
zapowiadający ogólnopolskie obchody XXIV Dnia Papieskiego,
na niedzielę 6 października 2024 r.

 

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

Cierpienie dotyka każdego człowieka. W jego obliczu pojawiają się pytania: Dlaczego mnie to spotkało? Dlaczego cierpię? A także pokrewne – skąd w świecie zło? Pytania te człowiek zadaje najpierw sobie, później innym ludziom, a ostatecznie Bogu, jako Stwórcy świata i człowieka. On zaś słucha, a nawet oczekuje tych pytań i odpowiada na nie już na kartach Starego Testamentu, jak choćby poprzez historię Hioba i Tobiasza. Odpowiedź na pytanie o źródło, a przede wszystkim o sens cierpienia przynosi dopiero Jezus Chrystus. Przez swoją mękę i śmierć nie tylko zgładził grzech i otworzył ludziom drogę do nieba, ale przede wszystkim, jak zaznacza autor Listu do Hebrajczyków, ukazał swoim życiem, że cierpienie może stać się drogą do świętości dla człowieka.

Drogę tę przeszedł św. Jan Paweł II. Ból i cierpienie stanowiły szczególny rys życia i posługi Karola Wojtyły. Strata matki w wieku 9 lat, niedługo później brata i ojca w czasie okupacji. A także wypadek, kiedy potrąciła go niemiecka ciężarówka, śmierć przyjaciół w czasie wojny, czy prześladowania i szykany ze strony komunistów. Szczególnie tragicznym i bolesnym dla Jana Pawła II stało się doświadczenie zamachu na jego życie 13 maja 1981 roku. Od tego momentu rzymską Poliklinikę Gemelli, w której w czasie swego pontyfikatu przebywał dziewięć razy, sam nazywał ,,trzecim Watykanem”. Publiczne przeżywanie choroby, a także starości, stały się jednym z najbardziej zapamiętanych symboli pontyfikatu Papieża Polaka. Spotkania św. Jana Pawła II z chorymi i cierpiącymi odbywały się w czasie każdej podróży apostolskiej, stanowiąc ważną część papieskiej posługi. 

Przeżywając, w łączności z papieżem Franciszkiem, XXIV Dzień Papieski, pod hasłem Jan Paweł II. Ewangelia starości i cierpienia, chcemy wrócić do orędzia, które św. Jan Paweł II pozostawił, szczególnie w liście do chorych Salvifici doloris oraz  w Liście do osób w podeszłym wieku.

I. Oblicza ludzkiego cierpienia

Cierpienie zawsze jest rzeczywistością o tysiącu twarzy – mówił św. Jan Paweł II do chorych w Lourdes 15 sierpnia 1983 roku – jest ono niepowtarzalne, w tym sensie, że każda osoba na to samo cierpienie reaguje w całkiem odmienny sposób. Jest to tajemnica nieprzewidzianej wrażliwości każdego człowieka. Cierpienie ma szersze znaczenie niż ból, choroba czy kalectwo. Obok cierpienia fizycznego, istnieje cierpienie psychiczne odczuwane w sferze emocjonalnej – jak choćby samotność, brak akceptacji, lęk, depresja, doświadczenie hejtu oraz cierpienie duchowe – wyrzuty sumienia, brak poczucia sensu życia – określane niekiedy mianem bólu moralnego lub bólu istnienia. Cierpienie dotyka indywidualnych osób, ale także grup społecznych czy narodów w wypadkach klęsk naturalnych, epidemii, katastrof i kataklizmów, a w końcu wojny, czego jesteśmy świadkami w Ukrainie, Palestynie, czy innych zakątkach świata.

Cierpienie człowieka jest bardziej podstawowe od bólu i choroby, które są obecne także w świecie zwierząt. Tylko człowiek cierpiąc wie, że cierpi i pyta „dlaczego” — i w sposób już całkowicie i specyficznie ludzki cierpi, jeśli nie znajduje odpowiedzi na to pytanie (SD, 9). Poszukiwanie sensu cierpienia ujawnia zatem prawdę o tym, że człowiek jest osobą.

II. Nadać cierpieniu sens

Cierpienie jest tajemnicą, której człowiek nie jest w stanie do końca przeniknąć swym rozumem (por. SD, 11). Często służy nawróceniu, czyli odbudowaniu dobra w człowieku (por. SD, 12). Pozwala przemyśleć i właściwie ustawić hierarchię wartości, staje się kluczem do otwierania serca na Boże miłosierdzie, jak było to w przypadku św. Franciszka czy św. Ignacego Loyoli. Dla człowieka wierzącego cierpienie, doświadczenie zła, a równocześnie milczenia i jakby nieobecności Boga, stanowi czas próby i oczyszczenia, które można nazwać ciemną nocą wiary. Jednocześnie staje się przestrzenią wypracowania cnoty wytrwałości i nadziei.

Cierpieniu, choć samo w sobie jest złem i Bóg nie pragnie go dla człowieka, można nadać sens. Mówił o tym św. Jan Paweł II w cytowanym przemówieniu do chorych w Lourdes: chciałbym pozostawić w waszej pamięci i waszych sercach trzy światła, które wydają mi się cenne. Najpierw: jakiekolwiek jest wasze cierpienie (…) ważne jest, abyście je sobie jasno bez pomniejszania go ani wyolbrzymiania, uświadomili (…). Następnie jest rzeczą konieczną, by postępować na drodze akceptacji (…) dlatego, że wiara zapewnia nas, iż Pan może i pragnie wyprowadzić dobro ze zła. (…) I wreszcie najpiękniejszy gest, który możecie uczynić: ofiara. Prawdę tę w pełni objawił Jezus Chrystus, który przybliżył się do świata ludzkiego cierpienia przez to, że sam to cierpienie wziął na siebie (SD, 16). Przeżywał je świadomie oraz akceptował w duchu całkowitego ofiarowania siebie Ojcu za zbawienie ludzi.

W Krzyżu Chrystusa nie tylko odkupienie dokonało się przez cierpienie, ale samo cierpienie ludzkie zostało też odkupione (SD, 19). Człowiek, przeżywając swoje cierpienie w jedności z krzyżem Chrystusa, uczestniczy w misji Jezusa, zgodnie ze słowami św. Pawła: Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół (Kol 1,24). Droga do odkrycia tego wymiaru cierpienia i zaakceptowania w życiu jest nieraz bardzo długa. Prowadzi czasem poprzez wewnętrzne załamania, a nawet bunty i wyrzuty czynione Bogu. Jednocześnie taka postawa wobec cierpienia może zaowocować nie tylko osobistym nawróceniem, lecz także pogłębieniem relacji z Jezusem. Czas choroby i cierpienia może stać się okresem, w którym wiara będzie niezwykle intensywnie przeżywana, a zbawienie, pochodzące od Chrystusa – bardzo świadomie przyjmowane. Człowiek, odkrywający cierpienie jako powołanie, czuje się potrzebny, zachowuje pragnienie życia, w jego zaś wnętrzu rodzi się pokój, a nawet radość, przez co jego postawa staje się lekcją człowieczeństwa i chrześcijaństwa dla ludzi z otoczenia. Tym samym w obliczu cierpienia winniśmy koncentrować się na pytaniu nie o to – dlaczego cierpię, ale jakie dobro mogę uczynić moim cierpieniem drugiemu człowiekowi?

III. Miłość rodzi się w odpowiedzi na cierpienie

Jak zauważył św. Jan Paweł II: Chrystus nauczył człowieka równocześnie świadczyć dobro cierpieniem — oraz świadczyć dobro cierpiącemu. W tym podwójnym aspekcie odsłonił sens cierpienia do samego końca (SD, 30). Wszystko zaczyna się od wrażliwości serca. Z niej rodzą się konkretne postawy i gesty wobec ludzi starszych i cierpiących, które zamykają się w trojakiej powinności: akceptować ich obecność, pomagać im i doceniać ich zalety. Szacunek i miłość wobec ludzi w podeszłym wieku jest jedną z najważniejszych cech prawdziwie ludzkiej i dojrzałej cywilizacji (por. List do ludzi w podeszłym wieku, 11 i 12). Dlatego dziękujemy rodzinom, które opiekują się ludźmi w podeszłym wieku, chorymi i cierpiącymi. Wyrażamy wdzięczność wobec rodziców poświęcających swoje życie zawodowe i osobiste, aby opiekować się niepełnosprawnymi dziećmi. Z szacunkiem przyjmujemy postawę dzieci, które towarzyszą swoim rodzicom w podeszłym wieku, troszcząc się nie tylko o ich potrzeby fizyczne i przynosząc ulgę w cierpieniu, ale nade wszystko poświęcając im czas. Wspomnijmy dziś z wdzięcznością lekarzy, pielęgniarki, pracowników służby zdrowia, a także kapelanów i wolontariuszy posługujących w szpitalach, hospicjach, domach opieki, towarzyszących oraz służących chorym i cierpiącym w najtrudniejszych momentach życia. W końcu dziękujemy wszystkim ludziom dobrej woli, którzy angażując się w różnorakie akcje, wspólnotowo lub  indywidualnie, często anonimowo, wspierają ludzi potrzebujących.

Apelujemy do rządzących, organizacji społecznych i wszystkich ludzi, wierzących i niewierzących, o ochronę i szacunek dla każdego życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Stajemy się głosem tych, którzy w swoim cierpieniu nie mogą nawet wołać o pomoc.  Przypominamy o niezbywalnej godności każdego człowieka i jego prawie do życia.

IV. „Żywy pomnik” św. Jana Pawła II

Wrażliwość na cierpienie i gotowość niesienia pomocy to postawa wielu  stypendystów Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Jedną z nich jest Magdalena: Studiuję neurobiopsychologię na Uniwersytecie Gdańskim, jest to jedna z moich pasji. Swoją wiedzę wykorzystuję w pracy z dziećmi i młodzieżą w spektrum autyzmu oraz na różnym poziomie sprawności intelektualnej. Ta praca daje mi energię do działania i motywuje do uczenia się nowych rzeczy, żeby w przyszłości móc jeszcze skuteczniej pomagać moim podopiecznym. Fundacja co roku swoją opieką obejmuje blisko dwa tysiące zdolnych uczniów i studentów z niezamożnych rodzin, z małych miejscowości w całej Polsce.

W przyszłą niedzielę, podczas kwesty przy kościołach i w miejscach publicznych, będziemy mogli wesprzeć materialnie ten wyjątkowy, konsekwentnie budowany od 24 lat przez nas wszystkich „żywy pomnik” wdzięczności św. Janowi Pawłowi II. Niech udzielone w ten sposób wsparcie, nawet w obliczu osobistych trudności i niedostatków, będzie wyrazem naszej budowy „cywilizacji miłości”.

Na czas owocnego przeżywania XXIV Dnia Papieskiego udzielamy wszystkim pasterskiego błogosławieństwa.

Podpisali: Pasterze Kościoła katolickiego w Polsce
obecni na 398. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski, w Warszawie, w dniu 10 czerwca 2024 r.

w niedzielę, 6 października 2024 r.

kaes

Najnowsze zdjęcia

Artykuły

Ładowanie…
Używamy plików cookies Ta witryna korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności i plików Cookies .
Korzystanie z niniejszej witryny internetowej bez zmiany ustawień jest równoznaczne ze zgodą użytkownika na stosowanie plików Cookies. Zrozumiałem i akceptuję.
42 0.034482002258301